Waar het delen van een persoonlijk verhaal toe kan leiden

“Schrik niet, maar…” De woorden, die altijd voor precies het tegenovergestelde effect zorgen, vormen de eerste regels van het mailtje van één van mijn opdrachtgevers. De e-mail is een reactie op een bericht van mij waarin ik enkele voorstellen doe voor een nieuw blogonderwerp. Mijn contactpersoon kan zich prima vinden in de onderwerpen, maar doet toch een ander voorstel. Ze legt uit dat er slecht nieuws is gekomen over de gezondheidssituatie van haar partner. Het mag de insteek worden van het volgende blog.

De betreffende klant, die gespecialiseerd is in het coachen van mensen en teams op de werkvloer, wil de situatie waarin zij terecht is gekomen koppelen aan de factoren motivatie en veerkracht. Ze stelt voor het volgende videogesprek met haar partner te houden, die ook in het bedrijf werkzaam is. Enkele dagen later spreek ik hem en hij vertelt heel open over de obstakels die hij ondertussen is tegengekomen en probeert te overwinnen.

Zonder te veel op de details in te gaan, schrijf ik de blog. Dat vind ik nog best spannend. Zou het aan hun verwachtingen voldoen? Dat doet het gelukkig. Het blog wordt een afspiegeling van omstandigheden die we ook kunnen tegenkomen in het dagelijks leven en in organisaties. Natuurlijk ben ik als tekstschrijver bekend met het gegeven dat persoonlijke verhalen herkenning oproepen bij de lezer en zodoende beter ‘scoren’ in de lezersstatistieken. Dat blijkt ook onmiskenbaar het gevolg van dit betreffende blog.

Het was niet de eerste keer dat deze klant een persoonlijke ervaring deelde, maar niet eerder heeft deze zo’n impact. Zo’n twintig procent van de lezers die het bericht in de mailbox ontvangt, klikt door. Natuurlijk wens je niemand een situatie toe die vergelijkbaar is met deze. Het voorbeeld toont slechts aan dat het lezerspubliek een kwetsbare opstelling waardeert. En natuurlijk, enige nieuwsgierigheid draagt daar ook aan bij. Een bericht waarin iemand zich kwetsbaar opstelt kan herkenning oproepen bij de lezer, of compassie.

Mijn advies: deel vooral de verhalen die jou hebben verbaasd, ontroerd of een andere kijk op zaken hebben gegeven. Eén voorbeeld als bovenstaande mag als het aan mij ligt als uitzondering worden beschouwd. Zoek die ervaringen daarom in de dagelijkse dingen. Oh, goed nieuws delen mag trouwens ook. Maak er alleen wel je eigen verhaal van, met jouw unieke kijk en eigen blik op de omstandigheden. 

Reactie schrijven

Commentaren: 0